आनंदाची गुढी
नुकताच गुढीपाडवा संपूर्ण महाराष्ट्रात जल्लोषात मोठ्या उत्साहात साजरा झाला. गुढीपाडवा एक भारतीय सण असून तो हिंदू दिनदर्शिका प्रमाणे चैत्र शुद्ध प्रतिपदेला महाराष्ट्रात साजरा केला जातो. गुढीपाडवा साडेतीन मुहूर्तापैकी एक मुहूर्त आहे. या दिवशी नवीन वस्तू खरेदी, नवीन व्यवसाय प्रारंभ, नव उपक्रमांचा प्रारंभ, सोने खरेदी, इत्यादी गोष्टी केल्या जातात. गुढीपाडव्याच्या दिवशी दारात गुढी उभारली जाते. प्रत्येकजण हा दिवस जास्तीत जास्त आनंदी घालवण्याचा प्रयत्न करतात. गुढीपाडव्याचा दिवस एकदा मागे पडला की, नवीन आखलेले संकल्प परिपुर्ततेसाठी धावपळ सुरू होऊन जाते. दिवस उजाडल्यापासून ते रात्री उशिरापर्यंत धावपळ सुरू असते ती पैसा, प्रतिष्ठा, मानसन्मान व स्वतःच्या स्वप्नपूर्तीसाठी. या सर्वांमध्ये माणूस एवढा व्यस्त होऊन जातो की, स्वतःचा आनंद हरवून बसतो. खदखदून हसायला टाईम नसतो. तसा प्रसंग सुद्धा निर्माण होत नाही. कारण पैसा, प्रतिष्ठा, मानसन्मान यासाठी ओढाताण होत राहते. या सर्वामध्ये सतत ताण-तणाव, शारीरिक धावपळ, मानसिक अस्वस्थता याशिवाय दुसरे काही सापडत नाही. जमिनीवर पाय ठेवून आभाळाएवढे स्वप्न पाहणारा माणूस जीवनात कितीही मिळवले तरी समाधानी होत नाही. इतरांच्या पेक्षा जास्त प्रगती, जास्त पैसा, जास्त प्रतिष्ठा यासाठी स्पर्धा करत राहायची ही भावना माणसाला खूप व्यस्त करून टाकते. व स्वतःच्या आनंदापासून स्वतःच्या जगण्यापासून दूर घेऊन जाते. जीवनात सर्वाधिक मौल्यवान स्वतःचे जीवन आहे. जन्माला आल्यापासून ते मृत्यूला सामोरे जाईपर्यंतचा काळ म्हणजे जीवन. जन्म आणि मृत्यू यामधील काळ आपण कसा जगतो. हे जीवन कुटुंब, शेजार, समाज, राष्ट्र यासाठी कितपत खर्च करतो यावर माणसाची खरी श्रीमंती ठरत असते. आयुष्यभर फक्त पैसा आणि प्रतिष्ठा यांच्या मृगजळा मागे धावणे म्हणजे जीवन नाही. जीवनाची खरी श्रीमंती आनंदी जीवन जगणे होय. स्वतः बरोबर इतरांना आनंदी ठेवणे, इतरांना आनंद देणे होय. प्रत्येकाच्या जीवनात आनंदाचे क्षण येतात हा आनंदी क्षण मन भरून जगला पाहिजे. ओढ्याला खळखळून वाहणाऱ्या नितळ पाण्याप्रमाणे आनंदाचे झरे जीवनात सदैव वाहते ठेवले पाहिजे. आनंद कुठे विकत मिळत नाही किंवा आनंद कुणाकडून उधार घेता येत नाही. आनंद प्रत्येकाला आपल्या बोलण्यातून, वागण्यातून, करत असलेल्या कामातून, आपल्या कष्टाच्या घामातून निर्माण करावा लागतो. आनंदी जीवन जगायला लागते ती फक्त सकारात्मक इच्छाशक्ती. जी सर्वांकडे असते फक्त काहीजण तीचा वापर करून भरभरून आनंदी जगतात. काही मात्र सकारात्मक इच्छाशक्तीचा वापर करत नाही किंवा स्वतःला एवढे व्यस्त करून टाकतात की त्यांना स्वतःला ओळखायला, जगायला वेळच मिळत नाही. स्वतःच्या हव्यासापोटी पाहिलेली मोठी मोठी स्वप्न पूर्ण करण्यासाठी रात्रंदिवस कष्ट करत असतात. एकमेकांशी स्पर्धा करत असतात. या स्पर्धेमध्ये माणूस नकळतच कधीतरी इतरांच्या मागे पडतो, माघे राहतो. आणि मग या स्पर्धेत आपण माघे आहोत ही भावना त्याच्या मनाला सतत बोचत राहते. स्वतःची स्वप्न पूर्ण झाली नाही म्हणून माणूस हळूहळू नैराश्याकडे झुकला जातो. आयुष्यात आपल्याकडे काय आहे हे विसरून काय पाहिजे यासाठी तो नाहक परेशान होत राहतो. यातून आपल्याकडे असणाऱ्या गोष्टींचा उपभोग घ्यायचा सोडून नसणाऱ्या गोष्टींचा उपभोग घेण्यासाठी झटत राहतो व त्या प्राप्त झाल्या नाही तर प्रचंड ताणतणावात, अस्वस्थतेत नैराश्यात जीवन जगतो. अशा अवस्थेत तो स्वतः जवळचा आनंद संपवून टाकतो. प्रत्येक दिवस सकाळी सुंदर प्रकाश घेऊन येतो आणि मावळताना अंधार पसरवून जातो. प्रकाश आणि अंधार हे चक्र ज्याप्रमाणे अखंड सुरू आहे. त्याचप्रमाणे माणसाच्या जीवनात सुख आणि दुःख येत असते. ज्याप्रमाणे ऊन आणि सावली हा खेळ सुरू राहतो. त्याप्रमाणे कधी सुख तर कधी दुःख असा हा ऊन सावलीचा खेळ माणसाच्याही आयुष्यात सुरू राहतो. माणसाच्या आयुष्यात प्रत्येक पावला सोबत येणारे सुख आणि दुःख यात सुद्धा माणसाला आनंदी राहता आले पाहिजे. कारण या जगात कोणतीच गोष्ट कायमस्वरूपी नाही. त्यामुळे जीवनात आलेले सुख ही एक दिवस संपेल व दुःख सुद्धा एक दिवस नक्कीच संपेल. प्रत्येक दिवस हा आपल्या जीवनातील अमूल्य असा दिवस समजून तो आपण आनंदात घालवला पाहिजे. देहूचे महान संत श्रीमंत श्री जगद्गुरु तुकाराम महाराज म्हणतात "आनंदाचे डोही आनंद तरंग | आनंद ची अंग आनंदाचें || सर्व जीवन आनंदीमय झाले पाहिजे. जीवनात आनंद सर्वत्र दरवळत राहिला पाहिजे. यावर्षी गुढीपाडव्यानिमित्त उभारलेली आनंदची गुढी येणाऱ्या वर्षभर सर्वांना आनंद देत राहो. लहान मुलांना खेळणारी बागडणारी आनंदी गुढी, शाळकरी मुलांना शिक्षणाची ज्ञानाची गुढी, नोकरदार व्यावसायिकांना प्रामाणिक कष्टाची गुढी, वयोवृद्ध नागरिकांना निरोगी आरोग्याची गुढी या वर्षात लाभदायक ठरू हीच अपेक्षा.
राजेंद्र प्रल्हाद शेळके
मु पो किनगाव राजा
ता. सिंदखेड राजा
जि बुलढाणा
मो नं 9823425852
No comments:
Post a Comment